6 Şubat 2016 Cumartesi

biz birbirimize benziyoruz...



Biz birbirimize benziyoruz.
Çıkarsız gülüyoruz güldüğümüz zaman,
Çıkarsız veriyor,
Çıkarsız seviyoruz...

Biz birbirimize benziyoruz.
Yalnız zamanlarda, içimizde telaffuz edilmemiş hasretler biriktiriyoruz.
Gözyaşlarımız bile, gözümüzden habersiz,sessizce süzülüyor,çaktırmadan...!
Sesimizin rengi var bizim ve ancak ''biz'' tanırız.
Bazen masmavi, bazen simsiyah; karadan da kara...
Gri'yi de çok severiz, yakışır bize.
Kimsenin neş'esi kaçmasın diye..!

Biz birbirimize benziyoruz.
Varlığımızda kıymeti bilinmeyen,marjinaller sınıfındanız...
Gökyüzümüzde hep başıboş bir uçurtma salınır, kendi hayallerinde.
Balonlarımız da var hem bizim,
Seksek oynayan,ip atlayan şiirlerimizle her dem dans eder durur.

Biz birbirimize benziyoruz.
Vazgeçmeden seviyoruz.
Almadan veriyoruz.
İstenmeden çekip gidiyoruz.
Biz, bu hayatı anlıyoruz.
Hayat bizi anlamadan,ahlanıyoruz...

Biz birbirimize benziyoruz canım.
Canım derken eriyoruz.
Can ile canan olup,
Adı konulmamış ufuklara yelken açıyoruz.
Dostcan dedik mi akan sular değil,
Hayat şöyle bir durup,kenara çekiliyor.
Hayran...

Biz birbirimize benziyoruz.
Kaderimizin kapısında,niyaza duruyoruz.
Keşkeleri de geçtik,rolümüzü oynuyoruz.
Kadere teslim,kedere gülümsüyoruz.
Biz birbirimize benziyoruz.

Biz birbirimize benziyoruz.
Aynı anda özlüyor,aynı anda kulak kapısını tıktıklıyoruz.
Kadim bir dostluğun şerefine birlikte ağlıyoruz.
Önce ben ölsem, o kahrolur diye, önceliklerde bocalıyoruz.
Saatlerce susarak, romanlar yazarız,biliyoruz.
Çünkü ''biz birbirimize benziyoruz.''
Sevilecek şeylere ömür veriyoruz.
Biz birbirimize benziyoruz.
Biz birbirimize benziyoruz.