Artık umut etmek hayal kurmak yok!
Israr etmek de..!
Kaybettiğimi kabul edeli ne kadar zaman oldu..?
Hatırlamıyorum..!
Senden gitmem gerekiyordu,
Gittim mi..?
Bilmiyorum..!
Bir adamın hayalleri kaybolmuşsa,
Dipsiz kuyularda, ''akşam olsa da,
Gün geçse'' demek tek beklentisi olmuşsa..
.......
İçimde seksek oynayan çocukların sesleri yok artık..!
Gökkuşağımın renkleri solgun,
''Kime ne verebilirim,
Hüzünden başka'' dedim ve gittim,
Gidilmesi gereken şeylerden...
........
Güzeldi ilkbaharda kelebeklerin dansını izlemek,
Sahi nerede o baharlar, rüzgârlarda salınan papatyalar..?
Bundan sonra bu yorgun gönlü ne bekler?
Ruhuma ne zamandır güneş değmiyor.
Ve işte yine depresyonumun nüksettiği günlerdeyim..
İnfaz ediyorum tekrar tekrar umutlarımı!
Yakıyorum şiirlerimi, hayallerimi tek tek...
Ne kadar kaldıysa..!
Bugün dışarısı günlük güneşlikti,
Ne çare, içime zerresi düşmedi yaşam sevincinin,
Zorla attım kendimi caddelere,
Yürüyüş olsun, farklı bir şey olsun diye,
Sonra bir süper markette dolandım,
Kadın ve çocuk reyonundan geçerken,
Tekrar dolandım, tekrar tekrar..!
Çıkmak dipsiz kuyu gibi zordu..
Çıkamadan çıktım..!
Belki de kıskandım..!
Belki de...
Artık umut etmek, hayal kurmak yok!
Israr etmek de..
Kaybettiğimi kabul edeli ne kadar zaman oldu..?
Hatırlamıyorum..!
Senden gitmem gerekiyordu,
Gittim..!