Boşluk hissi,
Kelimeler kayıp,
Yazamıyorum artık,
Yazgımdan gönlüme düşen artıkları...
Bir ara, birileri beni şair olduğuma da inandırmışlardı,
Komik,
Benden bir şey olmaz !
Ne istiyorsun diye sorsalar o belli de, boş ver.
Ruhu okşanmadıktan sonra bir insanın,
Karnı doysa,
Evinin damı deliksiz olsa,
Ne yazar !
Gönül evi damsız, açıkta ve buz tutmuşken.
Tir tir titrerken...
Mutsuz bir huzur, şimdilerde içimi kaplayan.
Dediğim gibi mutluluk ''an''lara taksim
Ve geçici bir lezzettir.
Oysa huzuru bulanları hiç bir elem üzemez,
Mutsuz edemez.
Biz huzur ehliyiz,
Hüzünle yoğrulmuş bizim huzurumuz,
O Yüce Huzur'u yaşarken maveramızda...
Bazen orgu elime alıyor ve notalar arasında,
Hiç çalınmamışı arıyorum,
Söylenmedik sözler, şiirler
Ve gönül üzmez insan arayışı gibi..!
Harflerle notaların labirentinde,
Tılsımlı bir iksir gibi inim inim inlemek,
Çok kez de işte böyle saçmalamak,
Bir sonuca varamamak.