Gülüşlerimiz temkinlidir bizim...
Yedeğimizde hep bir hüzün, stepne gibi bekler.
Kaygılarla gülümseriz biz hayata.
Korkarız bir gülüşün, ardından gelecek hüzünden.
Temkin o kadar işlemiştir ki kanımıza,
Damarlarımızın kalbimize aşk pompalamasına bile izin vermeyiz,aldanırız diye..!
Gülüşlerimiz temkinlidir bizim,
Bu yüzdendir yedeğimizdeki hüzne baston misali tutunmaklığımız.
Temkini düstur edinişimiz, aşka inanmayışımızdan değil,
O aşkı yaşayacak mevsimin, dallarımıza konmayışındandır...
Ya bir eksiklik ya bir fazlalık.
Ya zaman, ya yanlış insan...
Velhasıl aşka bülbül misali şakımamız,
Yalnızca içimizde ve içimizden ara-sıra kaleme ısmarladıklarımızdır.
Bakışlarımız, hatta susmuşluğumuz bile temkindendir bizim.
Gülüşlerimiz temkinlidir bizim...
Yedeğimizde hep bir hüzün, stepne gibi bekler.
Kaygılarla gülümseriz biz hayata,
İnsanlar içinde kahkaha atmışsak,
Bu, hüznü bastırma arayışından başka bir şey değildir.
Bazen de bu gülüşlerin gerçek olmasını istediğimizdendir.
____________
Dibin Notu : Keşke gerçekten şu temkini öğrenebilseydim.En azından insanlara inanmak,sevmek konusunda !
