kala kala

Önce masallarımızı kaybettik, 

nede olsa büyüdük dedik,
Derken mektuplar, zarflar, pullar çekip gittiler.
Şarkıları zaten çabuk eskitiyorduk,

Çabuk eskittiğimiz birliktelikler gibi...
Kala kala elimizde bir şiir kaldı,
Bir de saksıdaki çiçeklerimiz
Ve sessizce gece yastığa döktüğümüz özlemlerimiz...