Aylardan Ekim. Kent Park daha bir sakin. Yerlerde uçuşuyor kırışmış yapraklar… Bazıları derenin sularına karışarak bilinmezliğe akıyorlar zamanda…
Sevgili,
Keşke yüzün gibi masum olsaydı bu dünya. Ruh tuvalimde bazen belirginleşen ay yüzünle yüzüm tanıştı da insan olmanın hâlâ güzel olduğuna inanabiliyorum.
İnsanlar mı?
Eskisi gibi güvenmiyorum onlara! Güvenmek dedim de bir sevgiyi sevgi yapan şeylerin başında gelir bir insana güvenmek. Güvenir ve sırtını, hayatını yaslar, teslim edersin, kaygısızca... Kalbini avuçlarının arasına bırakırsın, sadakatle. Sevsen, ama güven problemi varsa, adım atamazsın! Yollar kapanır, dil lâl olur, kalp gücenir.
Seven sevdiğini üzüyorsa, buna sevmek denilebilir mi Rüveyda?
....devamını kitabımdan okuyabilirsiniz.
