ey hebaya gitmiş ömrüm!
yenilgi yumağı gözlerinin altında suskun,
yaşamanın anlamı çözmüştün de;
yamaçlarda sendelemiş,
yokuşlara nefesin mi yetmemişti?
ey hebaya gitmiş ömrüm!
karlar yağdı ülkenin tepelerine,
veda güneşi kızıl renkte ufkunu kaplamış!
sanki müşahhas bir hayatı,
derin derin çektin bir nefeste içine...
ey hebaya gitmiş ömrüm!
anılası bir serüvenin olmadı senin,
kendi ekseninde döndün durdun..!
bir aşkın hasreti vardı da,
yangını hep atar damarlarında...
ey hebaya gitmiş ömrüm!
bir sancı, müflis bir kumarbaz gibi,
kaybetmelere alışık,
gözün ölüm fermanında!
bitse de, yolculuk başlasa beklentisi...