Ciddi ciddi sosyal medyadan çekilmeyi düşünüyorum! İnsan ömrünü çalan bu mecra, bir yanıyla yazarak saçmalama ihtiyacıma bir çözüm, terapi olsa da, diğer yönüyle bağımlı olunan zaman hırsızı ve kontrolü elimizde değil.
Belki yalnızca bloğum kalır, kendimce burada yazar çizerim. Bunu yaparken de görev gibi değil de, yazmam gerektiği için...(Çünkü yeni bir yazı, şiir var mı diye günde kaç kez bloğuma giren güzel insanlar da var.) Yorumlara da kapalı olduğumdan, maillere de çok gerekiyorsa dönüş yaparım. Böylece kitap okuma gibi faydalı işlerimi arttırmış olurum.
Diyeceksiniz ki daha bir hafta önce instagram açtın. Çok aktif değilim orada. ''Kitabının tanıtımı için açmalısın'' diyen ısrarlar ile açıldı.
Hepsi birer aldanmaca, oyun aslında. Ömür kısacık ve kum saatinin üstünde ne kadar kum kaldı meçhul!
Eskiden cuma namazlarında herkesin elinde tespih olur, salavatlar çekilirdi, şimdi adam vaaz veren hocanın gözü önünde, elinde telefon!
Eskiden ellerimizde başta kutsal Kitabımız ve kitaplar vardı, şimdi telefonlar, tabletler, bilgisayarlar...
Değişimin farkında değiliz.
Farklı bir insan türüne mühendislik edenler, zaferlerini kim bilir nasıl kutluyorlar.
Aslında her gece saat 23:00 olunca haber kanalları dışında TV'ler ve İnternet kapatılsa, sabah 07'gibi yeniden aktif olsalar, en azından uyku gibi en önemli gıdamızı daha masumca almış oluruz. (Resmi kurumların bunun dışında olduğu izahtan vareste.)
Sonuç olarak, doğru şeyi yanlış mecrada aradığımız için, her defasında ruhumuz bir yara alıyor.