Yazmama Kararınıza Tepki Olarak Bir Şeyler Karalamak Geçti Gönlümden:
Size Yazmanın Ne Olduğunu Anlatmak Haddim Değil,
Size Akıl Vermek Bana Düşmez Biliyorum,
Çünkü Kendini Akıllı Sananlar Dünyanın En Aptallarıdır,
Ama Yine de Birkaç Kelime Etmek İstiyorum...
Yazmak; Duyguların Buğulandığı Anlarda,
Kelimelerin Anlam Taşımasıdır...
Güneşin Sıcağında Esen Rüzgar
Gecenin Karanlığını Aydınlatan Yıldız,
Denizin Sularında Yükselen Dalga,
Gökyüzünün Boşluğunda Uçan Kuştur...
Yazmak; Tabir-i Caiz İse Bir Savaşçıdır,
Onu Zapt Etmek Öyle Sanıldığı Gibi Kolay Değildir...
Gözlerde,
Bakışlarda Umut,
Yürekte Anlam Bulan Duygudur...
Ay Işığında Dalgalanan Hayal,
Kalbin Derinliklerinden Kopup Gelen,
Artçı Şoktur...
Yazmak; Kirpiklerden Süzülen,
Vazgeçilemeyen Tattır...
Zamansız Gecelerde Adını Gönlüne Yazmak,
Elindeki Resmiyle Uykuya Dalmaktır...
Bir Gülüşüne,
Bir Öpüşüne,
Seviyorum Deyişine Ömür Vermektir...
Yazmak; Kağıt Üstüne Yazılan Karalama Değildir;
Yüreğinde Rengarenk Açan Çiçek,
Gönlünde Gece Gündüz Uçan Kelebektir...
Kollarında Uyuyamamanın Soğukluğu,
Dudaklarından Öpememenin Kuraklığdır...
Kısaca Yazmak; Bir Yalnızlık Hikayesidir...
Hangi Renk,
Hangi Tat,
Hangi Lezzet Anlatabilir ki Yazmayı...
Yazmanın Tadına Varmak Yerine,
Susuşlar,
Sürgün Hisler Niye?
Yazmayı Tasarladığın Her Şiiri,
Yazmış mısın Yoksa Çok Önceden?
Kaç Kalem,
Kaç Satır Tüketmişsin ki,
Satırlara Gizlemiş Sevgi Sözcüklerin,
Sonsuzluğa Kilitlenmiş Hayallerin...
Kendini Bu Çelişkili Zamanlara Bırakırsan,
Senden Çok Şey Alıp Götürür...
Zamana Bıraktıkça,
Zamanla Tükenir,
Eksilir,
Kaybolursun...
Kalbinde Dikenler Çıkmadan,
Üzerine Kapadığın Kapıları Aç...
İçini Karamsar Tutma ki,
Sessizliğe Üşümesin Mutlulukların,
Kimliksiz Kalmasın Arzuların,
Çaresizlikte Ölmesin Umutların...
Rüzgarın Tersine Döndüğünü Düşünme...
Söz Heybenden İnciler Çıkarmaya Devam Et...
Kendi Ekseninde Dön,
Kalbinin İlham Kaynaklarına İn...
Kendi Ruhuna,
Kalbine Ne,
Nasıl Sirayet Ediyorsa Onu Yaz...
Müsaade Et,
Kalemin,
Dilin,
Gönlün,
Sadece Yazmak İçin Yorulsun...
İnan Karaladığın Her Cümle,
Belki de Tek Bir Kelime,
Yetip Artacaktır Binlerce Acını Dindirmeye...
Çünkü Yazarak Arınmaya Muhtaç Gönüler...
Şunu Bilin ki;
Yazmayı Bırakmanıza En Çok Ben Üzülürüm...