''- Cesur yürek''dediğinde,
''- Hayır aksine korkağın tekiyim ben!'' dedim
İtiraz etti:
''- Korkak olmayı bile-isteye tercih etmişsiniz...''
Benim gibiler vaktiyle sadıkane çok sevmiş ve
sevgilerini fedakârca, bonkörce sunmuş olabilirler!
Geriye dönüp baktıklarında,
yerle yeksan emeklerinin tohum misali boş duvarlara,
albüm kapaklarının arasına sıkılışını gördükleri andan itibaren,
varlıklarında kıymeti bilinmeyen,
yokluklarında aranılan olmanın o meşum tecellisinden sonra
belki çocuk unutkanlığı ve masumiyeti ile
zamanda yolculuklarında aynı sevecen hamleleri yapıp,
neticenin değişmediğini gördükten sonra,
yeni başlangıçlara kapatmışlardır kalp kapılarını...
Yeni bir sevda, onların gözünde yeni bir veda demektir!
Yeni bir yıkım, emek talanı..!
Korkuyu tercih ediş mi dersiniz,
korkuya yalnızlık elbisesi giydirmek mi dersiniz,
ne derseniz deyiniz,
ben gibiler için artık kalp karantinası devrededir
ve şifresi tekrar gerekmesin diye
fırtınalı bir gecede rüzgâra bırakılmıştır...