Güçlü bir cümle...
İnsan gerçek dışına niçin çıkar, çıkmalıdır..?
Gerçekleri onaramadığı, hakkını veremediği, rolüne lâyık olamadığı, bir meselenin altından kalkamadığı için mi?
O hakikatin içinde yüzemediğin, kulaç atamadığın zaman ya boğulursun, işler sarpasarar ya da gerçeğin dışına çıkarsın, yani bir nevi kaçarsın...
Bazı gerçekler de vardır ki, yaşama geliş sebebimizdir. Bahsi diğer...
Ya bir kabulleniş,
Ya bir yenilgi...
Ya da mecburiyet...
*
"Kalbim bir şeyleri bekliyormuş gibi atıyor..."
Bu da kitaptan...
Bir şeyleri bekleyen kalp, hayatiyetini kaybetmemiştir.
Bir şeyler beklemeyi bırakınca gerçek dışında (çevrimdışı) bir hayatın hücresinden bakarmış gibi yaparsın hayata...
Sözün bittiği yer...
