Saklı olan derunumuzda,
Unutulmamak hep bir umuttur...
Zamanlarca katmerleşmiş bir özlemle,
Görmek, dokunmak,
Sımsıkı sarılmak.
Ki, kanatlanacak bir kumruyu,
Geç gelen mucizeyi, tutup saklamak gibi bağrımızda...
Unuttur kendini derken, yârdan
Umuda uçmaktır hızlıca
Ki, istesen de zaten unutturamazsın,
Bunu da en iyi sen anlarsın...
