Ey ömrün ikindi serinliği,
Ey akşamın eşiğinde geciken sevinç!
Ey güven gibi duran kuşku,
Ve ey yanışın merhametli asâleti!
Seni bulmak;
Kayboluşun zarif cüretidir...
Kanarya Banu Dağ
ADINI SÖYLEMEM
Akşam iner;
göğe değil, göğsüme.
Zaman çözülür, saatler kanar.
Hatırlamak bir an değildir artık,
Kaderdir bir yerinden yırtılmış.
Adını söylemem;
çünkü adı anılan acı uslanır.
Ve bilirsin
Bir yarım kalış yeter insana;
tam olan şeyler hatırlanmaz...
Kanarya Banu Dağ
