Bir ikindi sonrası gibi yorgun bakıyordun, sırça köşkün terasından ufuklara...
Yapacağı bütün işleri bitirip eleğini elemiş insan sanki bir tek sendin dünyada.
Nasılsa kayıpların, hataların çetelesi de eğreti bir çivide idam edilmişti.
Gidenler gitmiş, artık kimse de gelmezdi...