Nasıl olacak böyle..?

Seni unutmama imkân vermiyor hayat...

Tuhaf olan, seni de vermiyor!..

Nasıl olacak böyle..?

Kim önce vazgeçecek sınavı ise şayet bu;

Ben asla kaybetmem güzelim...

Sen!

Sen şarkılarla, anılarla, gözyaşlarıyla beslemezsen, acılar aynı kalmaz...

Başkalarına merhamet ettiğin kadar kendine de merhamet edersen, kederin aynı kalmaz...

Ve

Herkese iyilikte yetişemez, herkesin problemini çözemezsin. Sen de herkes gibi aciz bir kulsun. Gücünü bilip ona göre çabalamazsan, an gelir umulmadık en kolay sorunda tükenirsin.

İki güç!

Şehvet ve hüzün...

İki güç...

An gelir, şehvet hüznün üzerini örter,

An gelir, hüzün şehveti etkisizleştirir...

Bazı insanlar öyle acılar yaşarlar ki, onların şehvetlerinin üzeri geçici olarak örtülmez, altben mezarlığına gömülür...

Bazı insanlar da ne kadar acı yaşarlarsa yaşasınlar, şehvetlerini (isteseler de) gömemez, gömmezler...Bir malzeme gibi, kilerde (altbende) muhafaza ederler.

Belki bütün mesele bu bilgi ve bilincin yanında, doğru yerde, doğru kullanım ve zamanlama...

Bu konuda erkekler kadınlara nispeten, bunu daha iyi yönetebiliyorlar denilebilir.

his

Hissettim,

Derinden...

Dilsiz, kelimesiz, 

Virgülsüz, noktasız,

İmlâsız, kuralsız,

Mecalsiz, meramsız,

Zamansız, imkânsız...

Hissettim...

Hissedişleri yaşayamadan, 

Düştüm yaşamaktan...

Gökkuşağı

Belki de gökkuşağı, aşkın bu dünyada görünen cismi/resmi, remzi olarak yaratılmıştır. 

Rengarenk, göz alıcı, muhteşem...

Görüyorsun; varlığını inkâr etmiyorsun, hatta bazen içinden geçiyorsun ama dokunamıyorsun...

Bakmaya doyamadan, kayboluyor...

Aynı anda, aynı yağmur ve güneşi belki sonra bir ömür yakalayamıyorsun...

çırpınış

Uçmak istiyorduk,

Sürekli çırpındık durduk...

Oysa kanatlarımız yoktu, 

Biz buradan vurulduk!...

Kalbime mektuplar [35]

Sevgisiz Kalbim!

Uzun zaman oldu sana yazmayalı,

Ne haldesin sormayalı.

Sevgisiz derken, sen her an sevgi, şefkat dolusun. Sevgisiz kaldın anlamında...

Aksi gibi bir de dokunsalsın. 

Annemin elleri nasıl yumuşacık, hamur gibi değil mi, hele avuç içlerinden öpmek...

Sevgili Kalbim,

Dinlene dinlendire yordum seni...

Yorup yorulup üzdüm seni...

Sen, sevmek-sevilmek istedikçe,

Büyümeye direndikçe,

Nefes nefese özledikçe,

Yaşlı bir ihtiyara döndürdüm seni...

Kalbim,

Artık ne kaybetmekten korkarsın,

Ne de yalnızlığın Everestin'e tırmanmaktan.

Bak bak, çekinme!

Nihayet...

Yenilip durduk zamanın çarkında...

Kalabalıklar med cezir gibi çekildiler 

Kumlar üzerinde yalnızca kendi ayak izimiz...

Sorulara cevap yalnız kendi sesimiz...

nokta

Geldiğim noktada, nokta da kayboldu!..

Gelmeyip varsaydım, ben de kaybolurdum! .

Kadın sezgisi diye bir şey var

Kadın sezgisi diye bir şey var!

Olayları en küçük detayı atlamadan ve en küçük detaya bile binlerce olasılık yükleyen, sentezleyip, analize, sonuca varan bir sezgi, kadın sezgisi...

Yanıldığı nadirattan olan, sorduğu soruya cevap vermeseniz dahi vücut ısınıza, mimiklerinize kadar tomografi, radar gibi cevaplarını aldığı halde, size itiraf ettirmenin zevkini tatmadan, sizi sorgu sandalyesinden indirmeyen kadın sezgisi...

Yanıldığı zamanlarda da özür dilememek için, savcılık makamını zinhar terk etmeyen, celseyi şüpheli bakışları sığdırdığı kaşlarının saçağında noktalamış gibi yapan kadın sezgisi...

Bir erkek olarak her gün bu kadın sezgisinden korkusuz, vicdanı hür geçmek istiyorsanız, yapılacak ve olması gereken şey bellidir; asla aldatmamak ve her konuda dürüst, yalansız olmak...

Şimdi buna gülelim!..

Hemen hiç bir şey 

olması gerektiği yerde değilken;

Biz kalkmış, 

bizi oldurmaya çabalamışız!..

Hadi güzelim, şimdi buna gülelim!..

Size bir kötü bir de iyi haberim var!

Klasik deyişi başlık yaptım, aslında kötü bir şey yok.

İlk haberden başlayayım; (okur duygu ve düşüncesine çok önem vermeme rağmen) mail adresimi (hayaller4321@hotmail.com) bugün itibariyle sildim. Okur mektubu almayacağım...(Umarım bu kararımın arkasında dururum!)

İyi haber; demiştim ya ''yine de son sözü zaman söyleyecek''diye...

4 ay olmuş...

Evet zaman dedi ki, ''zaman zaman bir şeyler karala sen içini dök; (veda ettin diye seni sinkaflı protesto eden bile olmuştu) iç dökümünle dostlara da mutluluk ol!''

Sosyal medya yok, sosyalleşebileceğim arkadaş ortamım yok! 

Bu ne amansız bir izolasyon/inziva! Bu ne amansız bir ceza mı demeli, yoksa o kuşun yaşadığı dağın zirvesi mi? (Zümrüdü anka, Kaf dağı.)

Annem ve ben...

Eskiden tiyatrolar olurdu, iki kişi oynardı, aynı dekor ve sahnede...

Biz de ana-oğul öyleyiz. 

O her geçen gün gücünü kaybediyor, ben de ona refakat ve şahitlik ediyorum. Bir insanın göçüşüne...Sevdiğim, çok sevdiğim bir insanın...

Ve çevremde kim varsa, kimi varsa hastalıklarla cedelleşiyor, hayatın tadı tuzu kalmadı.

Hayat eski hayat değil. Zaten 

''Hayat, ahiret hayatıdır.''

Az önce A'raf suresinden bir ayete denk geldim. Okudum ve öylece kalakaldım. Onunla noktalamak isterim:

 “Orada (dünyada) yaşayacak, orada ölecek ve kıyâmet günü yeniden oradan diriltilip çıkarılacaksınız.” [A'raf;25]

yeniden güreşemem...!