Film, dizi anlatmayı/dinlemesini pek tercih etmem ama bu filmde eşini kaybetmiş yalnız ve emekli bir adamla, çok genç iş insanı kadının dürüst ilişkisi ve şefkatin iyileştirici gücü etrafında yaşanan olaylar ustaca işlenmiş.
Burada bahsedeceğimi bilseydim, izlerken not almak için bir kağıt kalem alırdım yanıma.
Yazmak istediklerimi detaylı yazmaya kalksam, günlerce seri olur, aklımda kalan konu başlıkları ile yetinelim:
•Yaşamayı sevmek şart.
•Sevdiğine de sımsıkı sarılmak.
•Umutsuzluğa yer yok.
•Azimli olan kazanır.
•Her yaşın ve anın kendine özgü güzellikleri/öğrettikleri vardır.
•Yaşamayı sev. O yaşamı sana insan olarak bahşeden Allah'ı unutma, şükredici ol.
•Her insan mutlaka bir çok işe yarar. •Kişilik özelliklerinizden ödün verdikçe azalır, sonunda sen diye bir şey kalmaz.
•Güvenilir olmak, güzel ya da yakışıklı olmaktan çok daha önemlidir.
•Kimsenin tedirginlik sebebi olma, bilakis huzur veren ol.
•Yaşının insanı ol.
•Yaşlılara "yaşlısın/ihtiyar" vb sözlerle hitap edip, onları incitme.
•Kimseyi hiç bir canlıyı küçümseme, hor bakma.
•Denginle duygusal ilişki kur.
•Sevdiğin bir işin olsun ve başarıncaya kadar vazgeçme.
•Affedeceğin ve vazgeçeceğin alanları iyi belirle.
•İhmal etmemen gereken şeyleri, ihmal etme.
•Sana değer verip önemseyenlere sakın kör ve nankör olma.
•Sana sığınanlara asla hainlik etme. Güzellikleri suistimal etme.
•Dilini yalana alıştırma. Sevdiklerine sadık ol.
•Yapılması gerekeni zamanında yap.
•Aslında hepimiz bu hayatta birer stajyeriz, bunu da unutma...
