baharlara denk şen,
şefkate aç, sevgiye muhtaç
içimde baharlar açmış,
içimde baharlar açmış,
biraz da saf bir kalbim vardı benim,
yola çıkarken...
naif, kırılgan,
hemen tepki veren bir sokak çocuğu gibi,
kısa pantolonum bile vardı,
bazen sümüklerim bile akardı,
ama sen görmedin,
göremedin,
yola çıkarken...
kelimeleri olmalı kadınımın derdim,
kelimelerin vardı da,
meğer bıçak gibi keskinmiş;
şiir sandımdı,
bilemedim.
yola çıkarken...
dudaklarımdaki sahte tebessüme aldanma,
görebiliyorsan,
gözlerimin derunundaki hüznü gör,
kırılmış bir kalbin aynası onlar...
nerede o çocuk gülüşlerim,
muzip bakışlarım, coşkularım..?
hepsi yerli yerindeydi,
yola çıkarken...
şairlerin ruhu incedir,
sözleri derincedir,
bazı duruşları bilmecedir,
biliyorsun sanmıştım,
yola çıkarken...
bak sesimin rengi bile kaçtı,
elimde sigara,
gönlüme dökülüyor hüzünler !
bilmem kaçıncı.
beni sen anlarsın sanmıştım,
aldanmışım,
yola çıkarken...
