Sana Veda Yok Kalbim!

https://youtu.be/hLL1MnMoL00

gönül

Özlediği halde özlememiş gibi sessizce yaşamayı öğrenmiş bir gönül bu!

Yokluğunla onu cezalandıramazsın!

An gelecek 4

An gelecek ismini unutacağım! 

Cismin kalacak belleğimin en nadide yerinde...

Şımarık gülüşlerinin yankısı gitgide azalacak ruhumun duvarlarında...

Çocuk ağlayışlarına karışıp buhar olacak gözümden akan son damla...

An gelecek ismini unutacağım! 

Cismini de saçlarının arasına gömüp vedalaşacağım!

Demiştim benimle olmaz, bu kadarcığım ben diye diye atacağım duble duble şarkıları penceremden kızıl ufuklara..!

An gelecek, 

An tükenecek!

Kim nerede, nasıl, bilinmeyecek!

baharı görmüştüm!

Sen hiç bir gülü, bir yüzü okşar gibi avuçladın mı iki elinle..?

Gömdün mü yüzünü yar yüzü bilircesine, çektin mi kokusunu hasreti içercesine..?

bir şiir tebessüm eder

Sonra bahar gelir, umutlar yeniden tomurcuklanır!

Bilinmez bir yerlerde bir şiir tebessüm eder, 

Bir adam içini çeker, 

Bir kadın bir şarkı mırıldanır...

sebepsiz değil!

Eskilerin titizlendiği "hatır bilme"nin bilinmediği yazık zamanlardan sesleniyorum gönül ehline!

Ki onlardı sahip çıkanlar, eline, beline ve dillerine..!

Bir gönül yıkmayı Kâbe yıkmaktan önceleyip, "bu kıldığın namaz değil!"diyenler...

Yazık zamanlara irade buyrulmuş sınavımız, diller kılıç, gözler ok, Allah'tan gayrı sığınak yok!

Bir kişinin milyonları yurtlarından ettiği, bir kişinin kişilere yurtlarını zindan ettiği, bereketin de yeryüzünden sürüldüğü yazık zamanlar bunlar!

Aklın firar ettiği, zulmün insanı canından bezdirdiği yazık zamanlarda duaya ve şiire meylimiz şeksiz ve keyfiyetsiz...

Eskilerin çağından bir yudum tatmış bir dimağ olarak inzivadaysam, sebepsiz değil efendim, sebepsiz değil..!

sessizce!

derin!

Derin nefes alalım sevdiğim!

Uzun bir ayrılık olacak bu..!

belki de kuşların!

Bu şehirde hiç kimseyi tanımıyorum!

Bu şehir de beni tanımıyor! 

Öldüğüm gün varlığımdan haberi olacak şehrin, belki de yalnızca kuşların..!

sevmek bana...

Belki de sana kavuşmayı istemedim, isteyemedim..!

Korktum!

Sanki her kavuşmada aşk inciniyor!

Hüzzam makamında inciler döküyor!

Aşka susamış şu biçare gönlüm darmadağın,

Kendi yarasını sarmalıyor!

Sözün kısası cancağızım; sevmek bana, kavuşmak dileyene..!

Sırılsıklam

Aynı yağmurların altında,

Taze bir nisanda,

Seninle elele,

Islanabilseydik

Sırılsıklam..!

Aynı yağmurların altında,

Taze bir nisanda,

Parmaklarım parmaklarının arasındayken!

Seninle ruh ruha,

Islanmalıydık biz 

Sırılsıklam...

çabam!

Kalan ömrüm için biricik çabam; gönlümün yarasının kapanmaması...

Seni içimde yaşatmak için yaşamak...

Sen Rüveyda!

Sen Kalbim!

Mesafelere aldırma!

Seni böyle de çok sevdim!

Bu da seslisi!

https://youtu.be/H9a3PqK1Uhc

iki damla

Mevsimlerin mevsimlere küstüğü zamanlara açamayan kardelen bahtı belki de bu benimkisi...

"Yaşanacak adamdı yavrum, kıymeti bilinmedi!" diye iç çeken annemin iki damla göz yaşına bürünmek şimdiki halim!

Sitem köprüsünü geçerken, anıları da oracıkta döküşüm, mavi fırtınalar gibi unutuşum, unutulması zorunlu kalbe yük ne varsa..!

Hüzün atkısını dolamışım bir kere bahtımın boynuna, iki kere iki dört etmiyor artık buralarda..!

Yağız atımın gemi firar etmişken ellerimden, kimse beklemesin gayrı yolumu, ben bile unutmuşken varımı..!

Annesinin duası, uzakların meçhul sevdası, yalnızlıkla nikâhlı bir adamın, kelimelerin peşine takılıp bir yaprak misali sürüklendiğı yerdir artık burası..!

Artık kanmasanız diyorum!

Çok anlamlı bulduğum için burada saklamak istedim. 

"Bükemediğin bileği öpeceksin!"

"Aşk sen nelere kadirsin!"

"Anca beraber kanca beraber!"

"İki gönül bir olunca samanlık seyran olur!"

"Dam üstünde saksağan bu ne biçim lacivert!"

...gibi örnek temalar çoğaltılabilir.

Kalıcı mesajımız şu olmalı: TV de denk geldim. İddiaya göre kadın aşkına(!) 5.5 milyoncuk kaptırmış!

Bu ülkede ne telefonla "terör örgütü hesaplarınıza el koymak üzere, en iyisi onlardan önce paranıza biz el koyup bi güzel yiyelim!" şeklinde insanları HÂLÂ dolandırmayı çok kolay başaranlar ile ahlaksızca bir kadının en özel duygularını istismar edip, mal varlığına/parasına çöken şeref yoksunları bitmeyecek!

Son cümle: Sevdiğiniz için para saçarak kurbağaya dönüşmeyin!

Çok büyük hata yaptık biz!

Çok büyük hata yaptık sevdiğim biz!

Vakitlice, elde fırsat varken delirecektik!

Suya da sabuna da dokunacaktık hem...

Vurdum duymazlık küpünün dibine varıp, hiç ayılmayacaktık biz!

Diyorum ya çok büyük hata yaptık biz!

Şartlara, yerleşik yargılara şapşalca takılı kaldık hem!

Oysa İstanbul kazan biz kepçe bileklerimizde anahtarsız bir kelepçe...

Doyumsuzca Marmara'nın akıntısına kapılacaktık biz!

Kem gözlere umarsız, kaygılara pirim vermeden...

Vakitlice elde fırsat varken delirecektik biz!

Çılgın bir aşkın senfonisine şahitlik edecekti şu koca şehir.

Elde fırsat varken kenetlenecektik biz!

Elde fırsat varken...

Elde fırsat...

Elde...

dünya

Ne eksilenine ne de çoğalanına aldırmadım! 

Çok kırmıştı dünya beni, ben de bir daha barışmadım!

yeter ki

Yönlerin kaybolduğu o demlerde!

Beyhudedir artık, boş yere gam çekme!

Dilin lâl olsa da sakın üzülme!

Yeter ki zedesiz iman olsun göğsünde..!

gri bende güzel

Gri bende güzel!

Hiç kimselere

Hiç bir renge zarar vermeden

Sessizce ve sesi kısık bir seda ile geçip gitmek

Şu dünya sahnesinden..!

Gri bende güzel!

Ben de griyle...

Varlığı da yokluğu da bir gibi! 

Hiç olmasa, fark edilmeyecek!

İçten içe sevecek...

Şu kargaşa dünyasında,

Kendi ıssızlığıyla ölecek .! 

desem de aldırma!

İçimde ihmal edilmiş, onarılmamış hasarlar var!

Bana, müşfik gözlerin, nefesime dolanacak nefesin, 

yaşama sevincim olacak sesin, 

ruhumu ısıtacak ellerin lazım...

İnsan bir kere ölünce!

İnsan bir kere ölünce, duygular siliniyor, silikleşiyor!

Bazen bir umutla silkinip, yeniden başlamaya niyet ediyorsun! 

O da ne?

Yol bitmiş, azık bitmiş, izler silinmiş, ümitler tükenmiş!

Sahte kahkahaların bile yorgun!

Günlerin gri, ayların adı, hayatın tadı yok!

Bir enkaz olduğunu fark eden de..!

Toprağın üzerinde can suyuna hasret ölüler var..!

İnsan bir kere ölünce, sıradaki ölümü sadece merakla bekliyor!

Rüveyda'ya Mektuplar 17 (Seslisi)

https://youtu.be/CcrV5MsWIiM

Seninle biz ikimiz!

Belki de çoktan gitmiş, önceden yitmiştik biz..!

Şimdi çalan her şarkıyı bizden önce sahiplense de gönlümüz,

Daha yakılacak çok şiirlerimiz vardı bizim...

Gecelerin huzurunu bozup, ıslak bir sayfada biriktirmek, en mahir olduğumuz şeylerdendi..!

Delice, mantık kurallarını alt üst ederken biz, 

Fizik-i sosyolojiye ayrıca yenilmenin kutsanmış onurunu taşıyorduk!

Belki de ilk başta yeniktik, bilmek istemedikçe dibe vura vura kramp girmiş bir aşkın esiriydik biz...

En güzel ayrılık şarkılarına, en sinsi ve acımasız güftelerdik...

Yenile yenile büyüttüğümüz hasretin, iflah olmaz müflisleriydik seninle biz ikimiz...

Başından iki kere selası okunmuş, namazı kılınmış bir aşkın, öteye doğmayı bekleyen doğum sancılarıydık seninle biz...

Belki de böyle imkânsız olduğumuz için, inadına intiharına çok sevmiş, hiç kavuşamamıştık seninle biz ikimiz...

"Seninle biz ikimiz" böyle tırnak içinde bir cümleye gömülmeliyiz..!

yedinci his

 

gökkuşağı gibiydi sevgimiz,
içinde sevgiye dair her renk vardı.
tertemiz can ırmakları gibi çağlar,
tenha zamanlarda akardık,
biz ateşi bile yakardık.
yıkanırdı ruhlarımız sözlerimizin samimiyetinde...
sen her zaman benim gibi,
''bizi'' hissederdin,
yedinci his derdin.
yedinci hissin idim benliğinin,
yedinci hissim idin kimliğimin.
yedinci hissinden öpüyorum şimdi seni...

Ey canım!

Ey canım diyen!

Canıma can olan!

Geçmeden canım dünyadan,

Tutabilseydim pamuk ellerinden....

Ey canımda eriyen!

Canıma can katan!

Geçmeden canım tenden!

Bir lahza sarılıp öpebilseydim gözlerinden...

Bu şehirde biri olmalı!

Bu şehirde biri olmalı!

Halimi gözlerimden anlamalı!

Susarsam susmalı,

Konuşursam canıma can olmalı...

Bu şehirde biri olmalı!

Birlikte gülmeli birlikte ağlamalı...

Bu şehirde biri olmalı!

Derdime derman, yoluma yoldaş olmalı.

Teklifsiz, külfetsiz,  gönül kapısı açık olmalı...

Günlük yürüyüşler, güncel mevzular birlikte yapılmalı...

Bu şehirde biri olmalı!

Sıkıntılar onunla atılmalı.

Gönül onunla ferahlamalı...

Mavera onunla aralanmalı...

Bu şehirde biri olmalı!

Bu şehirde biri olmalı!

Yar yüzü

Yer yüzü

Yar yüzü olmadıkça,

Aşık oldum deme!

Kelamın yar tefsiri olmadıkça,

Diline söz söyletme!