Yanlış sevmekten korktuğumuz için,
Yalnız sevdik!
Yalnızlık da Allah için yakışmıştı bezm-i ezelden alnımıza!
Sevdik, sevilesi ne varsa alemde!
Kimini özenle,
Kimini özelde
Kimini özetle...
Kuşatan bir şefkat
Şeksiz bir iman,
Muhtaç bir cömertlikle...
Yanıla yanıla yanlış sevmeler durağından,
Geçtik karşı perona,
Yalnız ve uzaktan,
Biraz kavruk, çokça ürkek ama kararlı,
Sevmek irademizi aşan bir huydu.
Gelişine, gidişine şiar bildik.
Geçmişini şeceresini hep sevdik!
Günahlarımıza denk
Suçlarımıza ortak,
Hak edeni, etmeyeni karşılıksız sevdik.
Yanlışı da yalnız eyleyip sevdik!
