İnsanın hayatında:
"Bugün ilk cemre havaya düşmüş!Bir ateş parçası diye rivayet ederler. Sonraki hafta suya ve sonraki hafta toprağa...
Baharın habercisi
Benim de payıma özlemek düştü...
Bu hafta, sonraki haftalar, aylar, yıllar...
Tek tesellim, o cemreyi gülüşlerinde görmüş olmaklığımdır!
Uzaktan ruhuma dokunan, kalbimin yerini hatırlatan gülüşlerin...
Beni sarhoş, meftun, Mecnun eden gülüşlerin...
Konfeti misali canıma yağan gülüşlerin.
İçinde duru bir denizi saklayan, yeri gelince coşmaya hazır gibi pusuda bekleyen gülüşlerin...
Çiçeklerin en güzellerinin kokusunu yayan, gülistan gülüşlerin...
Gülüşlerinin gönlüme düşürdüğü cemreler için sana ne kadar teşekkür etsem azdır sevdiğim..." diyebileceği biri varsa, kavuşamasa da olur..!
