Peki bu okula devamsızlığı alışkanlık yapmış öğrencilere benzeyen insan ilişkilerim ne ara bende huy oldu!
Arayıp sormasalar, kendimi kendimde saklayıp unutturduğum fildişi kulemin konforundan çıkasım yok.
Bize "Gönülce lisanı"gerek.
Uzatmadan, yormadan, bunaltmadan, kararında bir ufuk turu ile gönlümüzü şen eylesin. Terslenmeden, kırılmadam, kınanmadan uzak, israfsız...
Bir şeyler öğrenelim.
Tefekküre yelken açalım.
Sohbeti cana şifa...
Bir dakika kendim!
Bu dediğin iyi dostlar iyi kitaplarda be canım...
