Topyekûn bir ülke, bir şehir, bir mahalle, bir apartman, bir aile; aynı maksatla eylemde..!
Şehr-i Ramazan dışında okunup okunmadığı farkına bile varılamayan yerlerde bile, işte son saniyeler, ezan için...
Bir komutanın gözüne bakan erler gibi.
Ve işte ''buyrun kullarım, yeniden nimetlerimi yiyebilir, içebilirsiniz..emrime uydunuz ve kazandınız, dünyada bu iftar sevinci; ahirette ki mükâfaatını hayal bile edemezsiniz, afiyet olsun''
İşte o anda, o anda penceredeyim.
Sokakta artık kimseler yok.
Ama o da ne..?
Muhteşem bir melodi, aynı besteyi terennüm eden.
O çatal kaşık sesleriyle çalınan, ilahi beste.
Ben buna bayılıyorum...
