Sevdiğim,
Ömrüm, kırılgan bir hüzne boyanmış, tebessümler toplamı... Hep dostlar üzülmesin diye bu kekeme iniltiler, dostlar üzülmesin diye bu saklı can çekişmeler…
Ne zaman gülmeye, kahkaha atmaya yeltensem, dudaklarımda buruk bir tebessüme evriliyorsun…
Senin olmadığın bu dünyada hem gülmek de ne oluyor?
Gelseydin, sevinçleri kuşanır, kırk gün kırk gece varlığını temaşa ile bayram ederdim.
Benim de akşamlarım hüznü, kapının eşiğinde bırakır, muhabbetten nasiptâr, huzur veren bir kadının gözlerinde sükûnete ererdi.
..................devamını kitabımdan okuyabilirsiniz.
