Aşağıdaki şiirin sahibi dostumuz, önceki ''Bir şair'' şiirinden ilham alarak bu şiiri kaleme aldığını belirtmiş. Eski deyimle ''atışma'' gibi. Kendisine teşekkürlerimle burada saklamak istedim.
Sevecekse,
Bir şairi sevmeli insan.
Bir şairi sevmeli ki,
Sevme kelimesi anlam yüklensin.
Gönlü güzel,
Ruhu incedir bir şairin,
Güzel sever.
Güzel görür,
Ve
Gördüğünü güzel resmeder.
Onun boyası,
Onun renkleri sözleridir.
Sevecekse,
Bir şairi sevmeli insan.
Onun elleri ruhu gibi narindir.
Yüreği mısra mısra boyalı.
Sözleri kulakların pasını alır.
Niye diye sorulmaz ona,
O aşka aşinadır.
Her koşulda,her zamanda sever.
Hüzün ekmeğidir.
Ve ekmek yemeği çok sever.
İçinde hüzün yaşar.
Ruhuyla hayat koklar.
Sevecekse,
Bir şairi sevmeli insan
Baharı onunla,
Sevdayı onunla,
Yağmuru onunla,
Hayatı onunla yaşamalı.
Çünkü
Bir şairi sevmek,
"Şiir olmaktır anlamalı..."