Tuhaf oldu sonra her şey!
Tarife sığmadı başa gelenler!
Olması için edilen dualar,
Sessiz bir köşede ağlaştılar..!
Yaşanamamış bir aşkın ardı sıra,
Yarım kalmış kelimeler,
Söylenememiş sözler,
Tenhalarda sürünür oldu..!
Masallardaki gibi mutlu sonu yaşayamadık biz sevgili..!
Hep o aynı şarkının esaretinde,
Bir türlü varamayan,
Girdap olmuş şiirlerde açılan minik bir pencere,
Yetmedi nefes almak için derin derin...
Dedim ya tuhaf oldu bizim hikayemiz!
Belki de bu olmaza Rüveyda dediğimden,
Belki de bile bile çok sevdiğimden,
Ne dersek diyelim hasret düştü hissemize!
Kavuşmayı uman kalplerimize,
Bir büyük acıda buluşmak,
Bölüşüp teselli olmak yazıldıysa,
Emir büyük yerden der,
Parlatmaya devam ederiz gözbebeklerimizi...
