Soykırıma alışmamız için her yolu deniyorlar!
TV reklamları bile hazzın doruklarında tatilin keyfini çıkarmamızı salık veriyor.
Hedonizm bu zulmle inatlaşırcasına, altın çağını yaşamayı hırs haline getirmiş.
İki saatlik mesafeden gelen çaresiz çığlıkları duymamamız için yaz konserlerine start verdiler.
Bir de bizlerden saklanılan, medyaya yansımayan yüzlerce işkence ve insanlık dışı iğrençlikler var!
İnsan, bu soykırımın, bu yüzyılda nasıl olabildiğine akıl erdiremiyor. Oysa şahit olduğumuz şeyler bir savaş filmi değil.
Kınayan üzgün sözlerimiz bitmemeli...
Bu zulme soykırıma alıştığımız an kaybetmeye başlarız.
Dünya bu soykırıma engel olmadı ya, topyekûn bela kapımızda demektir!..
