Gözgöze gelmek yerine,
Sözlerin özünde tek bir ruhtuk halbuki.
İmkânsız mıydık,
(Besbelli!)
Yoksa biz mi imkânsız kılmıştık?
Muamma!..
Belki de bir Pamuk Prenses masalı...
Mazgalları pas tutmuş bir şiire evrilir gibi,
Zamanın çarkında hızlıca akıp yittik...
Sonra...
Sonrası diye bir şey yok!
O gitti,
Ben hâyâlini anılarla harmanlayıp,
Her günüme taze bir başlangıç yaptım,
Onsuz bir güne uyanmadım.
Gitmedi, gidemezdi!
(Şizofreni!)
Bu masal böyle saçma bitemezdi...
(Bitmişti...)
Ya da en olması gereken yerde,
Tahammülü mümkün olmaz bir vadede,
(Gitmişti!)
Olması gerektiği gibi;
Tam vaktinde,
Her canlı ölümü tadacaktı!
Hayatın içinde yaşarken,
Yudum yudum,
Islak sancıların gölgesinde
Bu ölüm yaşanacaktı...
Bu ölüm bizi yaşatacaktı.
