Ne garip değil mi hayat…!
Bir nasılsına ihtiyaç duyduğumuz varlığından bi haber insanların güven duygusunu bir gün çok uzaklarda bir yerlerde yaşamak…
Sanki hep varmış gibi ama hiç yaşanmamış gibi de
Her şey hâyâl gibi…
Üzücü olan da ne biliyor musun?
Olması gereken yerde olmaması…
Yani yaşıyorken hiç yaşanmaması..
Nasıl gidiyor diye soramıyoruz ..
Çünkü biliyoruz ki kopuşlar orada başlıyor…"
*
Mektubunuzun sonu hazin noktalanmış...
Bazen kendime sorarım hep olmak istediğim yerde olsaydım acaba mutlu olur muydum diye!?
Genelde insana ulaşamadığı şeyler cazip ve çekici gelir ya...
O hayal meselesini ayrıca hep düşünmüşümdür.
Hayat andan ibaret, yaşadığımız, hissettiğimiz, tattığımız, duyumsadığımız, an...
"Sonra her şey bir hayal oluyor..."
Bu yıl annemle yaşadıklarımızı düşününce...
En zor zamanlar bile yaşarken zor... Sonra...
Nasıl gidiyor?
Çare olmak için sorunca mesuliyetli bir sual...
Belki de gitmiyordur, kader de itelemiyordur, durgun gibi akan dereler misali kendi minvalinde akıştadır...
Kaybedişleri kabullenen bir akış, sona doğru!. .
- Bak işte sordunuz, cevap üzecek sizi ve okuyanları...
