Seni Sevmek

Tevatür gecenin zühre yıldızı gözlerin.

Okyanusta maviye yüzmek.

Tüm mavileri avucumla tenine dökmek,

Aşkın tüm kokularını saçlarına sürmek,

Ihlamurlar altında hasretinden öpmek.

Ayla güneşi boynuna asmak,

Hani ne bileyim, 

Bilinmezlikten ötedir seni sevmek!

Göğün laciverttinde saklıdır gülüşün,

Bir çöldeki seraba dalmak.

Yıldızları ellerimle kalbine sarmak,

Yaseminlerin nefesini dudaklarına bırakmak,

Kehribar ormanlarda özlemle yanmak.

Şafakta bulutları boynuna takmak,

Hani ne bileyim, 

Sonsuzluktan ötedir seni sevmek!

Gökyüzüne çizmek adını bulutlarla.

Kırlangıçların kanadına sığmaz bu sevda.

Seni sevmek bir baharda çiğ tanesi,

Gökkuşağının sırrını kalbine sermek gibi..

Şerife Şahan 

[Bu enfes şiirden ne anladıysam Fedaka  ebi ve ümmü Ya Rasulallah dedim. MM ]

Sen ne güzel bir yalandın!

Sen ne güzel bir yalandın Rüveyda!..

Yalandan nefret eden bu adamın, severek bağlandığı, kapıldığı tek ve en güzel yalandın...Şarkıları seninle ıslatırdım, ısınamadığım bu dünyaya sen varsın diye katlanırdım...

Sen ne güzel bir yalandın Rüveyda!..

Kentparka senin için giderdim, balıkları, ördekleri seni beklerken beslerdim. Sen geldiğinde beni öyle gör isterdim.

Sen ne güzel bir yalandın Rüveyda!..

Gün batımlarında terasa senin için çıkardım. Aynı ufka, aynı güneşe aynı anda baktığımızdan emindim...

Ya da bu da o yalanımın masum eylemlerindendi.. 

Sen ne güzel bir yalandın Rüveyda!..

Sabahları özlemle sana gözümü açar, günaydın aşkım diyen öpüşlerine mukabele ederdim.

Gözlerimi açtığımda yanımda değilsen, kulağım mutfaktan gelen melodilere dikkat kesilirdi. Yatak odasıyla mutfak arası çok uzun mesafe olur, seni hemen görmek için şehirler aşardım...

Sen benim tek ve en güzel melankolik yalanımdım Rüveyda!..

Bu adam bu yalanla, sana dokunmadan son nefese varırdı Rüveyda... 

Neden benim biricik yalanıma, senin gerçeğinle kıydın Rüveyda?