Evler yakıyorum önce,
Yetmiyor, sonra sıra şehirlere geliyor..
Şehirlerini de yakıyorum içimin..
Gözyaşları şeffaf beyazdan kızıla döndüğünde,
Akşam olmuş demektir...
Benim akşamlarımı bilir misin sen..?
Hiç bilme, hiç sorma..!
Sende akşamlar esmer renkte,
Bende karadan daha zifirdir..
Bilme
Ve sormadan git benden...
