Keşke diyorum,insan ömrü için de açabilse beyaz ve boş bir sayfa, Yaradan tarafından onaylı...
Ne yazacağını bilemeden saçmalamak,''içimin atıklarını'' kimselerden çekinmeden yazabilmek ''bakkal defterime''... ne mümkün, artık bir yerlerde biliniyor ve takip ediliyorsun.
Ya yeni bir blog açacaksın rahat dökülebilmek için özgürce ya da yazıp yazıp taslak olarak bırakıp sileceksin..!
Böyle işte,boş sayfa yavaş yavaş yarılanmaya başladı bile...Sona erer mi bilemezsin, ya aniden bir misafir gelir, ya da elektrikler kesiliverir..!
Kalıverir doldurmayı umduğun sayfan !
Oysa iyi bir şeyler yazmayı istemiştin...Kalite adına,iyilik ve güzellik adına..!
Berhava edilmiş yapraklardan bir yaprak olmasını istememiştin ömrünün. (Pardon sayfadan bahsediyorduk sahi değil mi ? )
Şiir gibi olamadıysa da, kötü bir roman gibi de nihayete ermemeliydi, henüz elin kalem tutarken...
Ne de olsa an itibariyle elektrikler kesilmedi !
Kaotik ortamlarda şiir gibi olmak kahramanlık ister, Allah vergisi...Şiir seslendirmek de buna benzer...
Yorma beni !
Ah etmemi de bekleme !
Hisset yeter !
