Bazen içime korku düşüyor ya bir kez daha göremezsem, kokunu içime çekemezsem derin derin diye...
Ne zaman sana gelsem, her anını farkında olarak yaşama telaşına düşerim.
Öyle güzel bakışların var ki, bazen utanır bakamam maviliklerine. Hoş bakınca da gözlerim buğulanır,yine doya doya göremem...
Martı sesleri,ezanlarına;ezanlar,vapur seslerine karışınca,aklım karışır, zaman durur. Ruhumun ayakları kayar,zamansızlık,mekânsızlık ben olurum. Mevlevice bir semah ile dönerim semalarında...
Yok ki, senin gibisi yeryüzünde...
Anlaşılan seni yine çok özlemişim, bak gözlerim yine buğulandı, artık yazamayacağım seni İstanbul; zaten kim yazabilmiş ki...
