Ne kadınlar sevdi beni!
Zaten hep yoktum!
Azıcık şefkatlice seslenseler,
Yağmur olurlardı gözbebeklerimde...
Böyle bir sağanak görülmüş müdür?
Hayır sanmayın ki hepsi de tek tek hatırımda!
Hala ara sıra mektuplar gelse de
Bir hayalim ben, belki de bir masal...
Çocuklar sever masalları!
Böyle bir masal görülmüş müdür..!
Yalnızlıklarıma gölge oldular,
Hâlâ kulaklarımda o dişi fısıldayışlar..!
Sanki dokunsam kaybolacaklar!
Böyle bir sevmek görülmüş müdür?
Yazmazdım aslında böyle bir şiir!
Bu defa suçlu kadınlar değil Attila İlhan!
''Böyle bir sevmek görülmemiştir'' dedi!
İçimdeki yarayı faş eyletti!
Ne kadınlar sevdi beni!
Birbirinden güzel ve iyiydiler!
Birine yar olup kapılmayayım diye!
Ben de istisnasız sevdim hepsini!
Aşık olmak istemedim!
Aşk yaralar, aşk kıymetten düşürür!
Ne kadınlar sevdi beni!
Belki de hak etmedim hiç birini!
Ne kadınlar sevdi beni!
Zaten hep yoktum!
