Tren sesi geldi!
Gün uyanıyor!
Gece yine akşama kaldı!
Tren düdüğünü yine çaldı!
Uzakları yakın etmek istese de
Yakınları da ırak ediyor!
Bu hayatta her istenilen olmuyor!
Gün uyanıyor!
İnsanlar anlamlı-anlamsız telaşla koşturuyor!
Gece yine akşama kaldı!
Köpekler uykuya,
Kuşlar kahvaltıya...
Tren sesi duyulmaz oldu!
Her giden gibi,
O da kendi sesini dinleyerek,
Kendi yolculuğunda..!
