Seninle biz
Bu yolda belki yürüyemedik,
Emeklerken, koşmayı hâyâl ettik...
Çok kere de düştük!
Bazen ağladık,
Bazen ağlarken güldük...
Kalbimizin dizleri kanadı!
Görünmez sargılar sardık!
Yine de çare bulamadık...
Evet,
Bu yolda bazen
Birbirimizi kaybettik!
Sessizlikle dans ettik!
Üstelik gökte bir nişan da yoktu
Sana varılacak yol çok uzundu!
Gecelerse bir türlü sabahlara kavuşamıyordu...
Bizim gündüzümüz oldu mu?
Hiç unutmam!
Bir kere gözbebeklerinde,
Bir kere de sesinin enginlerinde
Görmüştüm, evet görmüştüm gündüzü...
Evet,
Nasılsın?
Kanamayı durdurabildin mi sevdiğim?
Bak bu gezegen ben olmadan da dönüyor.
Ama sen olmayınca döndüğü belli olmuyor!
Beni sorma;
Hak ettiğim yerdeyim!
Halimin memnunu olmaya memurum!
