Mutlaka..
En beklenmedik zamanda..
Ki, zaten hep en beklenmedik anda,
Vakitsiz,
Erken geldi deriz senin için...
Ne zaman vakitli ki?
Yirmibeşlik gence de sorsan
Doksanıncı yaşam basamağındakine de;
Aynısını söyleyecek :
-Vakitsiz..!
Ah ruhlar hep aynı çünkü,
Yaşlanmıyor,
Hep çocuk ve hep masum, nefsin elinde...
Bir gün,
Bir feryat kopacak bu binada,
İçimizden biri,
Ya da akrabalardan, ya komşulardan,
Biri,
Seninle karşılaşacak Ey Ölüm meleği !
Seninle dönüşecek,
İman ettiklerimiz aynel yakine,
Hep okuduklarımız, hep duyduklarımız
Ve inandıklarımız çok daha ''keskin'' bulacak bizi,
Şeksiz şüphesiz..!
Ne olur,
Güzel bir zamanda,
Güzel bir yerde,
Güzel bir surette gel,
Korkutmadan,
Ciğerden dikenli dal çeker gibi değil,
Tereyağından kıl çeker gibi,
Ayır ruhumu bedenimden,
Bitsin bu meraklı bekleyiş,
Senin gelişinle nasılsa,
Belli olacak Rahman'ın bana verdiği,
Kulluk notu..
Belki bugün,
Belki bugünden de yakın...
