Günün birinde kadın bir iş için yolculuğa çıkar.
Adam de peşine takılır. Kafilenin mola verdiği bir sırada yol arkadaşlarının uykuya dalmalarını fırsat bilerek kadınla başbaşa kalmayı başaran aşık, ona sırrını açar.
Kadın adama «bak bakalım herkes uyuyor mu» der.
Bu sözü, karşı tarafın arzusuna râm olmak üzere olduğu şeklinde yorumlayarak sevince kapılan aşık derhal yerinden fırlayarak kafilenin etrafında bir tur atar.
Herkesin mışıl mışıl uyuduğunu görür. Kadının yanına dönerek «evet, herkes uyuyor» der.
Bunun üzerine kadın adama «acaba Allah hakkında ne dersin, o da mı uyuyor» diye sorar.
Adam «Allah uyumaz. O'nu hiç bir zaman ne uyku ve ne de uyuklama hali yakalamaz» diye karşılık verir.
O zaman kadın der ki, «insanlar bizi görmüyorsa da şu anda uykuda olmayan ve hiç bir zaman uyumayan Allah bizi görüyor. Buna göre asıl O'ndan korkmalıyız»
Kadının bu sözleri üzerine adam Allah'dan korkarak tuttuğu kötü yoldan vazgeçer de kadının yanından ayrılır, evine döner.
Öİdüğü zaman bir tanıdığı onu rüyasında görür, «Allah sana nasıl mu-amele etti»diye sorar.
Adam «Allah'dan korkarak o günahı işlemediğim için O beni affetti»diye cevap verir.
[ İmam-ı Gazali (ks), Kalplerin Keşfi adlı eserinden ]
