Ayrılıklardan yoruldun kalbim...
Bivefa dünyadır burası
Ve
Ayrılmak için bir araya geldiğimizi bilmezden geliriz, çaresiz...
Zebun olmuş,
Zayi edilmiş,
Buruşturulup çöpe atılmış gibi...
Üstelik,
Sitem hakkı da elinden alınmış...
Hak ettik demek ki...
Her defasında aynı düşüş ve kalkarken mırıldanışlarımız;
Geç de olsa,
Ne yapıyoruz?
İnsanlardan daha bir uzak...
Kendi nefesimizin lisanını,
İçimizin yankılarında,
Sessizce dinliyoruz,
Kalbimin son cümlesini...
