Omuzların ıslanacaktı hasretten yana sımsıcak...
Konuşmayı unutacaktık sevinçten, öyle şaşkın...
Gecikmemize sitemi bırakıp,
Bir rüyanın kapısından sanki cennete adım atacaktık...
Şimdi anıların tekrarlarından tekrar izler olduk...
Oysa bu bizim hikâyemiz hiç bitmez sanırdık...