Yarım kalmış bir “keşke”nin içinde.
Ne sen tam gittin benden,
Ne ben unuttum seni dilimde.
Belki zaman sustu, biz susamadık,
Belki de kader, adımızı yarım bıraktı.
Bir yanım hep seni çağırdı gizlice,
Diğer yanım "bitti" dedi sessizce.
Kalbimle aklım, iki ayrı şehir,
Biri seni bekler, diğeri git der hâlâ.
Ve ben, her dua ettiğimde,
Senin ismin düşer dudaklarıma...
Arzu Denizyaran
@arzunun_kalemi
