Kaygısızca sevebilirdik biz de
Tüm sevenler gibi...
Eksiğimiz yoktu sevgili,
Ah şu fazlalıklarımız olmasa!..
Sevebilir, sevişebilirdik,
Susamış çöllerin suya kanışı gibi,
Parmaklarım teninde,
Piyano tuşlarına dokunur gibi,
Gezerken,
Yanardık kayıp zamanlara..
Nefesimiz, nefesimizle hemhal olurken..
Eksiğimiz yoktu sevgili,
Verecek sevilerimiz için,
Çoktan tren kalkmıştı gardan...
Düşüşümüz bunun için sertti yârdan...
Örneğin çalan bir keman sesinde,
Dans edebilirdik sabahlara kadar...
Sıcak yaz akşamlarında,
Balkonda demlenebilirdik sarhoş şarkılarla.
Sonra açardım kolumu sana,
Yaslardın gül kokusu saçlarını omzuma...
Anlatırken bana seni,
Elim yanağını okşardı, sakince..
Seni içime çekerken.
Biz,
Kaygısız, hesapsız sevebilirdik sevgili...
Eksiğimiz de yoktu.
Ah, şu fazlalıklarımızdan kurtulmak mümkün olsaydı...
Ahlarla dizili fildişi kulelerimizden,
Şimdi, keşkeler denizinde,
Pişmanlıklara daldık...
