zaaflarımdandır güzel kokular,
ruhun lezzeti belki de...
insana haz veren ne çok güzel koku var kainatta...
şiir gibi başlamadım biliyorum,
zaten ben hiç şiir yazamadım ki,
kendimin tekrarı olacak yine kelimeler de şarkı da.
sözlerine takılma konuyla ilgisi yok,
neyse, kokularda dolaşalım azıcık;
yeni doğmuş bebeğin cennet kokusu,
dayanamam ağlarım...
mum kokusuna ne dersin
gül,ıhlamur ya da yasemin gibi kokmasa da,
garip bir hüzün yayar varlığımda.
mum mudur eriyen, kalbim mi, bilemedim...
mesela kar kokusunu çekeceksin,
gece el ayak çekilip,
şehir uyuduğu zaman,
ta iliklerine kadar...
ve sonra ilkbahara hasret çekeceksin,
hafifçe üşüdüğünde...
o ilk damlaları hayal et nisan da,
yağmurun toprakla buluşmasını,
var mı böylesi güzel bir koku ?
işte yaşamak bu...
hissedilmesi gerekenleri hissetmek.
ıskalamamak derinleri...
evet biliyorum
bir kadının parfümden daha güzel
ten kokusunda tecelli etmiş ruh kokusundan
damla sakızı nefesinden söz etmedim,
etmeyeyim de,kalsın,
içimde yeterince keder birikti zaten...
bana aldırma da
çalan melodinin kokusunu duymaya bak...
