''Hep tepetaklak düşer yarım
Bu mudur hayatım
Yok bir parçası ruhumun yarım
Tam buldum derken kaybolan hevesler yarım...'' (Göksel) diyor şarkının bir yerinde, ''tam da şu an'' ben dinlerken.
Bu kadını dinlemeyi, Teoman gibi seviyor içimdeki o şey...
Şarkı bitiyor, sonra tekrar başa sarıyorum :
''Hep bir şey eksik her şey yarım
Bu mudur hayatım
Dolmuyor mu şu kalbim yarım
Dilimde dolanmış hevesler yarım...''
Galiba babalar günüymüş, gelen mailden anladığım...
Baba olmak zor, babalık da, annelik gibi öğrenilecek bir şey, ama zamanında, geç olmadan..!!
''..her zaman sustum sana,
inleyen dizelere hece hece düşenlerse
çırpınan ruhumdaki tırnak izlerim..! '' diye iç geçirdim, tam da şu an...
Tam da şu an, neler oluyor, şu dönen yuvarlak üzerinde..!
Doğumlar,ölümler. Düğünler, hastahane acillerinde canı yananlar...
Çıkmak lazım bu havadan oğlum. İki gün kaldı manevi atmosfere... Camilerden hatim sesleri yükselirken, arınma mevsimi gönül kapımızı çalmak üzereyken; sıyrıl Göksel'in hüzün veren şarkılarından, ''tam da şu an...''
