Ustanın mecaz yaptığı bir türkü (umarım öyledir!)
Yoksa var eden Allah'tır ve "ana" bile olsa ölçü kaçınca (ifrat-tefrit) haddi aşmak kaçınılmaz oluyor!
İki büyük nimet: Akıl ve imandır...
İslâm ve Müslümanlıktır.
Onlarla sonsuzluğa/cennete açılır kapılar..."İkisine de kıymet biçilemez." O derece önemli...
Onlarca kitap okuruz da, en önemlilerini ıskalarız: •İtikad,
•El faz-ı küfür
•İlmihal...
Oysa bunlar binanın temelidir. Meal değil, tefsir...Hikâye değil, siyer..!
Sonra gelsin dünya klasikleri...
Müslüm, Ferdi ve Orhan "baba" şarkılarında maalesef pek çok söz imanı zedeleyecek kadar berbattı ve kaç nesil o şarkılarla büyüdü/uyutuldu!
Örnekler versem yazının hacmi büyüyecek: "Senden bir melek yaratıp secde etmezdim!" - haşa- diyen Gencebay şarkısı gibi.
"Seninle cehennem ödüldür bana(!) Cahil cesareti hatta andavallığı..!
Bu vesile ile gerek mizah olsun, gerekse şiir vb. Allah'ın sınırlarına, ölçüye, edebe özen/saygı göstermek borcundayız.
"-Canım o fıkra/şiir ne olacak!" deme lüksümüz asla yok! İmana-itikada giren konuların "şakası da ciddi, ciddisi de ciddidir!" vesselam.
