Kalbime Mektuplar [19]

 

Birisini seversin. 
Ne güzel bak, birisini sevmişsin, seven bir kalbe sahipsin. 
İçinde kin, nefret, öfke barındırmayan bir kalp. 
Bu herkese nasip olmaz. 
Öncelikle olumlu olan şey; seviyorsun. 
Sevmek başlı başına bir erdem, nimet, güzellik... 

Bir kalbin var sevmek için...
Sevdiğin seni sevebilir de, sevgine karşılık vermeyebilir de... 
Seni sevmekten yorup vazgeçirebilir de, ısrarını da arttırabilir..!

Bazen bazı hallerde ısrar seni üzer, yıpratır, yorar... 
Sev, sana sevme diyemem, zaten sözüm de geçmez! 
Ama sevgine karşılık beklersen ve bunda ısrarcı olursan, 

hem karşındakini ürkütüp kendinden uzaklaştırabilir, 

hem de kederle kendini imha edersin..!

Sev ama beklentisiz, karşılıksız. 
Böyle bir sevgi seni huzursuz etmez!
Ya zamanla parlaklığı azalır, ya da umudunu kaybettiğin için yaşamına -kaldığın yerden- severek devam edersin. 
En azından yaşadığın zamanları cehenneme çevirmezsin! 

Sevmek bizim insan yanımızdır, sevilme isteği gibi...

Severken hissedişlerin zirvesi senindir, unutma sevdiğinin değil!

Sevmek hüzün makamında olup, kalbin cilası, gözlerin nemidir!