Ömrüme;
berzâh olmuş gamzelerin,
Divit mahçup,
şerh ü beyana sığmaz o nazlı bakışların...
Kalem utangaç,
mürekkeb titrek;
her harf bir âh,
her nokta bir hicran.
Gözlerinle başlar
kıyamet -i suğra,
kirpiklerinle biter
âlemin nizamı.
Bir bakışınla
yedi iklim dört bucak,
bir gülüşünle
bin yıllık çöl çiçeklenir.
Söz sustu,
suskunluk konuştu;
arada yalnızca
senin adın yankılandı.
Dudaklarının kıvrımı
bir ayet gibi iner,
her hece bir secde,
her sessizlik bir duâ.
Saç tellerin
geceyi ipe dizmiş,
yıldızlar kıskanır
o karanlık ışıltıyı.
Elinin değdiği yer
zamanı durdurur,
parmak uçlarınla
yazılır kaderin en gizli satırı.
Nefesin
baharı müjdeler,
göğsümde açan
her çiçek senin adını fısıldar.
Gölgen bile
aydınlık bırakır
varlığınla dolar
boşlukların en kuytusu.
Bir anlık terk edişin
kıyameti büyütür,
dönüşünle dirilir
ölmüş bütün umutlar.
Ve ben,
seninle başlayan
her cümlede kaybolur,
seninle biten
her nefeste yeniden doğarım.
Şerife Şahan ✍️
