İnsan her şeyini feda edecek kadar
sevmeler basamağından düştükten sonra başlıyor,
‘’hiç kimsenin’’ olmaya…!
Aynı korkuların girdabına düşme çilesiyle görülen rüyalar,
artık hebaya kurban verilmiş kâbusa evrilmiştir !
Ve sonra ve sonra,bir liman oluyorsun,
gemiler uğruyor,gidiyor,gemiler uğruyor gidiyor…
Arkaları sıra acı bir tebessümle el sallarken,
hep aynı yalnızlığında denizi
ve gökyüzünü seyrederken,
vursun dalgalar kıyılarına,vursun..!
