Havalar soğuk, Kent Park sessiz, sakin ve üşüyordu…
Biraz seni konuştuk. Sen ağlama, senin yerine akar derem taşkın taşkın! Gözyaşlarının bedelini bari bırak ben ödeyeyim! dedi bana…
Kabul etmedim! Her yara kendi içinde anlamlı ve herkes kendi yarasını kendisi sarmalı… Birinden yardım alırsan, sonra ömrünce borçlu kalırsın. Yardım aldığın bir insansa, gün gelir bir hatanda yüzüne vurmasa bile içinden geçirir yaptığı iyiliği…
Bir insana iyilik yapmak nasip olmuşsa ve bunu unutamıyorsa, çok hamdır pişmemiştir henüz… İnsan yaptığı iyiliği ve kendisine yapılan kötülüğü unutmadıkça pişmemiştir…
.......devamı kitabımda.
