Gözlerim eskisi gibi bakmayacak resimlerine,
Gözlerin bana herkesten farklı gelmeyecek!
Yüzünde ummanlara dalıp kaybolmayacağım...
Üç vakte kadar adını da unutacağım...
Dönüp bakmayacağım anılara...
Şimdi ben de herkes gibiyim sana...
Herkes kadar meçhul,
Herkes kadar uzak...
Şimdi ben de herkes gibiyim sana...
Sözlerin beni kalbimden vuramayacak!
Hasretin gözlerimi ağlatıp, içimi kanatamayacak.
Gecelere sırdaş, firari uykularım olmayacak!
Hasretlerden arınmış uykulara dalacağım.
Şimdi ben de herkes gibiyim sana...
Herkes kadar meçhul,
Herkes kadar uzak...
Şimdi ben de herkes gibiyim sana...
Herkes kadar seni gören,
Herkes kadar bilen, tanımayan...
Bir zamanlar emeklerimi yerle yeksan eden!
Kalabalıklar içinde bir noktasın artık sen!
Şimdi ben de herkes gibiyim sana...
Herkes kadar meçhul,
Herkes kadar uzak...
Şimdi ben de herkes gibiyim sana...
Artık hiçbir şarkı seni söylemiyor bana!
Hiç bir şiirden sen çıkıp gelmiyorsun!
Ne sessizlik sen oluyor,
Ne de duvarlar adını haykırıyor!
Şimdi ben de herkes gibiyim sana...
Herkes kadar meçhul,
Herkes kadar uzak...
Şimdi ben de herkes gibiyim sana...
Hayallerimde yanağımı okşayıp,
Boynumdan öpemiyorsun beni...
Ruhuma kadar titretip, ağlatamıyorsun artık!
Ne içtiğim kahvenin telvesinden,
Ne de uzaklardaki buluttan b/akamıyorsun artık.
Şimdi ben de herkes gibiyim sana...(*)
Herkes kadar meçhul,
Herkes kadar uzak...
Anlasana!
(*)Bence Şimdi Sen de Herkes Gibisin
Gözlerim gözünde aşkı seçmiyor
Onlardan kalbime sevda geçmiyor
Ben yordum ruhumu biraz da sen yor
Çünkü bence şimdi herkes gibisin
Yolunu beklerken daha dün gece
Kaçıyorum bugün senden gizlice
Kalbime baktım da işte iyice
Anladım ki sen de herkes gibisin
Büsbütün unuttum seni eminim
Maziye karıştı şimdi yeminim
Kalbimde senin için yok bile kinim
Bence sen de şimdi herkes gibisin
Nazım Hikmet Ran
