kendi halinde

Usanacaksın,

Sevmekten, 

Özlemekten...

Vazgeçeceksin!

İşte o gün,

(Kendi halinde)

Yaşamaya yeniden başlayacaksın...

Scrabble

Hiç bir şey 

bir sevdanın 

gazasından yenik düşmüş 

bir boynun bükülüşü kadar, 

bir kalpte sancı 

olarak oturmaz insanın içine...

duvarda

Şu duvarda 

Tam da şu duvarda olmalıydı, Duvar boyu bir resmin...

Her baktığımda, 

Bakıştığımızda,

Hayalden öte sarılışlarımızda,

Bir film sahnesi gibi,

Düşmeliydin duvardan koynuma...

Düşmeliydik kaygısız zamanlarda aşka...

Pazar hatırası

"Kitabınızı bir arkadaşıma verdim. Kitap okumak istiyorum ama sarmıyor var mı önereceğin bişey demişti. Ben de sizin kitabınızı verdim binbir tembihle. Sakın zarar verme diye. Bugün okumuş bitirmiş 1 günde yani. Bana yazdığını aynen aktarıyorum:

'Offff off off ......... bu nasıl bir kitap çıkamadım içinden nasıl bir duygu patlaması bu, ben hayatımda böyle bişey okumadım. Bekledim bekledim okudum, sonunda Rüveyda gelecek diye... Sonunda da gelmedi ya la adam ne yazmış ne yürek varmış helal olsun valla. Yok böyle bişey ya yok inan yok. Nerden buldun sen bu kitabı kızım beynimden vurulmuşa döndüm kitap bitince durup kalmışım öyle. Var mı bu yazarın başka kitabı bu kitap da satışta yok seninkini verirsem bende de olsun diye bakıyorum şimdi.'

Ben de dedim ki "yok! Dünya üzerinde böyle bir kitap daha yok. Yazarın da başka kitabı yok. 

O Rüveyda da hiç gelmedi. Benim de çok değişik bir yerde karşıma çıktı özellikle seçmedim. O yüzden kıymetli zaten."

O da dedi ki "o zaman ben baştan başlıyorum okumaya" 

Dedim " delisin, biraz mola verseydin.

Dedi ki "başladım bile." . 😌

Okuyan size hayran kalıyor... bu ne iş. 😊 size dedik ki bütün yazdıklarınızı basmalısınız azıcık söz dinleseniz mi?"

🌹

Ne diyeyim mektubunuza...

Size ve abartıyla övüşlerinize, arkadaşınıza çok teşekkür ediyorum. 

Kitabımı bulamasaydı ben gönderirdim. Hâlâ bir kaç tane var elimde.

Pazar morali/hatırası olarak burada saklamak istedim.

Görsel için de ayrıca mutlu oldum.

[MM]

güzel bir başlangıç

Ne güzel ılıman bir sabah

Sanki kışın içinden sesleniyor bahar:

"Her zorluğun ardında bir kolaylık var."

İçi çocuk güzel insanlar hâlâ var.

Penceremden sessizliğe akıyorum.

Güneşe az kaldı!

Güneşe az kaldı!

Ah bu iflah olası ben,

Yine boşluğumdan vuruluyorum...

Bu ne güzel yetim bir sabah,

Ağlamak için ne güzel bir başlangıç...

Unutuş değil bu

Unutuş değil, 

Bu sessiz kalış,

Unutuş değil,

Vazgeçiş hiç değil,

Anla bunu!

Bunun adı, 

Düpedüz

Umutsuzluk...

Uçurumlar kadar,

Işıksız kapkara geceler,

Yağmur yüzü görmeyen 

Çöller,

Ağırlaştırılmış mahpusluk,

Devası olmayan,

Belki de aranmayan bir dert,

Unutuş değil,

Umutsuzluk...

Yanık bir susuzluk...

bu kaçıncı

Bu kaçıncı,

Yapma!

Mecalim yok!

Kelimelerim desen 

Zaten yerle yeksan...

Bir şiiri daha ağlatıyor 

Hasretin...

Bir şiir daha 

Kurşundan daha zalim...

Bir dize bir dize daha

Sek mısralar art arda,

Hiç ayık gezemedim,

Senden sonra...

Şiir şiir sarhoş oldum...

Bütün şiirlerimi

Ağlattın sen...

Gri duvarlar içinde

Hâyâlin gezinir durur...

Bu kaçıncı,

Yapma!

Mecalim yok diyorum 

Her şiirde ben özlüyorum

Her şiirle ben ölüyorum...

İnsan haddini bilmeli!

"Kaç tövbe aklar seni!

Ardında bıraktığın kırık kalplerden..!"

*

Sen kimsin? 

Kim adına kimi yargılıyorsun?

Kınadığın kişinin durumuna düşmeyeceğine garantin mi var?

Sen çok mu masum, temizsin? Kaldı ki yine de yargılama hakkı vermez bu sana...

Elinden gelse kızdığın, ters düştüğün herkesi cehenneme göndereceksin, yazık!

Senin gibiler için üstad Necip Fazıl: "Ham softa kaba yobaz." der.

Oysa "Merhamet etmeyene merhamet olunmaz."

"Bizim dergâhımız, ümitsizlik dergâhı değildir

Yüz kere tövbeni bozmuş olsan da yine gel..."diyenler nerede;

"Kaç tövbe aklar seni!

Ardında bıraktığın kırık kalplerden..!"diyerek kişiyi ümitsizliğe iteleyen sen neredesin?

Farkında değilsin, korkunç bir hadsizlik içindesin!

Düşün kişi tevbe edip, pişman olmuş, sen, "tevbelerin boşuna, aklanamazsın, günah çukurundan çıkma" diyorsun! Bu yetkiyi kim verdi sana? Bu nasıl cahil cür'eti! Ne cesaret! 

Kullarını ancak Allah yargılar, dilerse cezalandırır, dilerse bağışlar. Dilerse kul haklarında bile anlaştırıp, tarafları razı eder.

Settarul uyup ne demek hiç duydun mu?

Şu kelamı kibarı da mı duymadın:

"Kimseyi kınama! 

Günahından haberin olabilir ama tövbesinden haberin olmaz."

Mevsimin tomurcukları seni bekliyor

Bir bestekârın notalar arasında, 

Yeni bir besteyi araması gibi, 

Her gece yine, yeni, yeniden 

Bir muştunun maverasında, 

O gül yüzünü arıyorum...

Müjdeci rüyalara müptela oluşum bundan...

Sabahları sana uyanıyorum.

Gecemde yoksan, gündüzlerde arıyorum.

Sonra, sesler, onlara kulak veriyorum.

Bu uğultulu kaosun içinde boğuluyorum.

Senin gurbetinde her şey yabancı.

Sesler, sesler içinde sesini hâyâl ediyorum.

Kuşların kanat çırpışları geliyor uzaklardan, 

Varlığımdan bihaber kuşların,

Şarkılarını duymak istiyorum.

Şimdi onlarla birlikte,

Kanat çırpmak vardı diyorum.

Mavi bir rüzgâra yelken açar gibi,

Firar etmek buralardan,

Fefirru nidalarıyla, topluca...

Mevsimin tomurcukları seni bekliyor,

Kelebekler havalanacak, 

Kuşlar sevinçle cıvıldaşacak.

Senden bir işarete mıhlılar.

Ah, aşıkların ne çoklar ve

Hayatlarını tek bir ânâ adamışlar.

Bir tebessümüne,

Kuşlardan önce havalanacaklar...

Seninle dirilecek yeryüzünün mazlumları,

Bereket yayılacak, yeniden,

Önce kalplerimizin hissesine.

Bir vaveyla kopacak, sevinç pınarlarından...

Bir sağanak ki

Toprak hiç böyle güzel kokmamıştı...

Dağılacak güneşin önünden karanlık bulutlar,

Diz çökecek umutsuzluk,

Utanacak karamsarlık.

Ansızın vechin yayılacak şehirlerin üzerine,

Hitabını bekleyecek aşka hasret, 

Ne kadar can pervanen varsa...

Bir selamına, bir selamına,

Aşkına kıyama durmuş kâinat...

Mevsimin tomurcukları seni bekliyor,

Kâbuslar bitsin, karabasanlar sona ersin, gel artık...

Belki sana lâyık bir asır değil, 

Elimizden avucumuzdan kayıp giden.

Herbirimizin yüzünde mücrim bir ben.

Utansak da, bu böyle, çaresiziz!

Çare eşiğine geldik, biz aciziz...

Kerem kapına teslim olmuş müdavimleriz.

Seni canımızdan aziz biliriz.

Mevsimin tomurcukları seni bekliyor,

Bayramlıklar hazır, 

Kuşanmak için en büyük sevinci...

Kıyı bucak gözyaşlarıyla temizlendi,

Bestekâr notalarını harmanladı, 

Kimselerin daha önce duymadığı bestesi hazır...

Yılgınlıklar yorgunluklar sona erecek, 

Bir kokun yayılsa,

Ah bir kokun duyulsa...

O zaman ölüme can veririz.

#leyle-iregaib

Yansımalar 20

"Eksikliklerimizi içimizde saklarken tamlığımızı tamamlayacak biri varsa hayatımızda yaşadık şu kısa ömürde diyebiliriz."[sh:27]

Yine şefkat devrede. Aslında her insan yarım kalmışlığının, eksiklerinin tamamlanıp, hatalarının usulünce kırmadan, incitmeden düzeltilmesini ister. 

Her insan onore edilmek, güzel meziyetlerinin ön plana çıkartılarak (hatta erkekler abartılmasını) beklerler. Ego dediğimiz şey böyle bir şeydir. Ve her zaman ki cümlem: Su en sert kayalara bile şekil verir. Tatlı tatlı okşayarak ve zamana yayarak. 

Uzun evliliklerde bunu görürüz. Huy ve biyolojik benzeşme bazen şaşırtıcı boyuttadır. Sanki tek ruh iki beden gibi. 

Çağımız şefkat, merhamet gibi nezaketi de kaybetti. Hoyrat bir dünyadayız. 

Geçen gün annemle araba alma konusundan söz açılmıştı. 

Şuna benzer şeyler konuştuk. Annem de taraftar değil almamıza haberleri izledikçe. Düşünsenize ülkede beyzbol sporu yaygın değil ama dünyada sopasının en çok satıldığı 4.ülkeyiz! 

Dünya para verip araç alacaksın, mecburi sigortası, kaskosu, vergileri, servisleri, trafik cezaları bir yana, aracı aldıktan sonra beyzbol sopası ya da biber gazı gibi bir şeyler de alacaksın! Takım çantası (!) 

Sonra mesela adam kırmızı ışıkta duruyor, gerzeğin biri gelip ona arkadan çarpıyor ve kırmızıda durana, durduğu için girişiyor! Böyle bir ortama araba almak akıl kârı mı? Tamam dedik almıyoruz bizim aile taksimiz bize yeter...

Bu konuya hoyratlıktan geldik. Gittikçe zorlaşan bir hayatı yaşamak...

Biz iyi kötü güzel günler gördük de bizden sonra yaşayacaklar için, mucize gibi bir şey olmazsa, hayat daha da güçleşecek gibi...

 

tebessüm

İnsanın tebessümleri, gülüşleri, kahkahaları vardır.

Zamanla hayat, önce o şen kahkahaları, sonra da içten gülüşleri alır. 

Geriye ıssız ve buruk tebessümler kalır...

Yaşamak özlemektir

Özleyen bir yüreğin varsa, 

ayrılık yakmasın yok yere canını...

Bir yürek, özlediği oranda hakiki bir güzelliğe ulaşabilir.

Özlemek yaşamaktır...

Sahne

İnsan çoğunun gidip azının kaldığını anlayınca, ömrünün; içeriği belli yazılar gibi, içeriği belli insanlar ve hadiselerle de vakit kaybetmek istemiyor...

Görüyorsunuz artık sene O'nun [sav) bildirdiğince "ay" gibi... Aylar hafta, haftalar gün gibi...Günse "bir hurma yaprağının yanışı kadar."

Böyle bir ahir zaman hengâmesinde, yapıp edeceğimiz her şey "güzel bir final için" olmalıyken, söylemden ve ah çekmekten öteye gidemiyorsak ve aynı hamam aynı tas ise....samimiyetimizi sorgulamamız gerekmez mi?

Biz gerçekten zaaflarımızı, hatta sapkın, aşırıya kaçmış hallerimizi bir hal yoluna hâlâ koyamıyorsak, imanımızı demeyelim de ihlasımızı sigâya çekmek için bu mübarek aylar fırsat günleridir ömrümüzün...Büyük indirimler, aksiyonlar, af bonusları başladı.

Yazımın girizgâhına yeniden atıf yaparak, kendi nefsimden örnekle bitireyim: Annemle izliyoruz. Adam benden bir yaş da küçükmüş ama benden yaşlı ve olgun duruyor. Anneme; "demek dışarıdan bakınca ben de böyleyim!" Annem her zaman kj gibi itirazla ondan genç durduğumu falan söylese de, sürekli gördüğümüz şeylerdeki değişimi ya en iyi biz fark ederiz ya da hiç fark edemeyiz... Kanıksanmış bir psikolojidir bu...

Kendimizi fark etmemiz için de bu rahmet iklimi ilahi bir ikramdır...

"Bu gidiş nereye?"ayetini aynalarda görmüyorsak, son pişmanlığın geldiği an iş işten geçmiş, Murat musallada son kez sahne almış demektir..!

Mübarek olsun

Çocukluğumuzda hatta gençliğimizin önemli kısmında bilmezdik 3 ayların ne olduğunu...

Yaşlıların büyüklerimizin dilinde mırıldanmalar olsa da fazla kulak vermezdik. 

Onlar da sanırım yeterince bize bu gece gireceğimiz mübarek üç ayların ilki Recebi şerifin ve kardeşleri Şabanı şerif ve Ramazanı şerifin Allah katında ne derece kıymetli ve kul için ne derece kazançlı bir iklim olduğunu...

Keza muharrem ayının önemi, oruçları. Evlerde yapılan ve dağıtılan aşurelerin o mis maddi lezzetini bilirdik yalnızca...Orucu onlar tutar, aşureleri bizler götürürdük...

Haram aylar hangileridir, sebebi, hikmeti nedir...Derken kandiller...

Kandillere az çok vâkıf idik, en azından kendimizce o gecelere hürmetle bir şeyler yapar gibiydik. 

Ömür yolumuzdaki tabelalar, işaret taşları üç aylar, kandiller, bir yanıyla da uyarı, ikaz; köprüden önceki son çıkış...

İnsan olmak, Allah'a kul olmayı hatırlatmak, affa mazhar olmak için merhamet simgeleri ve bol sevap, mağfiret dilimleri...

Uzattım mı? 

Hepimizin mübarek üç ayları lehimize hayırlar, bereketler, güzellikler getirsin inşallah. 

26 Ocak 2023 perşembe akşamı Regaip kandilimiz kutlu olsun dileklerimle, dualaşalım.

Dokunmak 11

Sanki kâinatın bütün güzel kokularını kuşanıp da dokunacakmışsın gibi...

Dokun ki sarsın sarhoşluğun çepeçevre benliğimi...

Konuşmaya gereksinim duymadan, bakışlarınla dokun bana, sımsıcak...

Nefesini gözlerinden hissedebilirim...

Ve öpüşlerini, bir melodi gibi duyumsayabilirim...

Ve ıssızlığımı işgalini, şifa diye...

Deli gönlüm

Ne çok zayi olmuş cumartesilerim, pazarlarım var benim...

Dilime pelesenk şarkılara eşlik eden bomboş ellerim...

Haklı olabilirsin, belki de kendi tercihim.

Ah deli gönlüm, senden özür dilerim...

Sabah 06:00 raporu. Hâlâ bıkmadan takibinize sonsuz teşekkürler. 

Dokunmak 10

Hissedip de dokunamadığım saçların gibi akıp giden günlerin hebaya gidişinin ardından bakakalmak, dokundu...

Ben de bilirdim elele yürüyüşlerde, sohbet ve gülüşlerle sesinde zamana anlam katmasını...

Boş ellerimde birikmiş çilekeş çizgiler, dokundu...

Senin başını koyacağın yerde müzikçaların sesiyle boşluğun doldurulma eylemine, belli belirsiz tebessüm etme çabası, dokundu...

Hayat merdivenine çıkarken, ilk düğmeyi yanlış iliklediğim için çığlık çığlığa kaçan trenin arkasında omuzlarımın yorgun ve yenik düşüşü, dokundu...

"Kaçak, çevrimdışı yaşamı seçmişsin" diyenler sebeplerimi hiç bir zaman tam olarak bilemeyecekler..Bunu buraya yazmak bile gözlerime, dokundu...

Dokunmak istediklerimize dokunamamak bize dokundu...

https://youtu.be/iQT1n4D9BXw

Benimle değilse!

- Benimle değilse kiminle?

- Kendimle...

Geçmişimle, geçmemişimle...

İyiliklerim ve kötülüklerimle...

Gittiklerimle, gidemediklerimle...

Renkler içinde, 

Grinin çemberinde...

İki kişilik yatakta, tek kişilik matine suarede ev hapsinde...

Kendimle...

İç sesimi dinlemede...

Bitmek üzere olan bir hayat filmini izlemede...

Topallayan kelimelerle,

Bir yudum teselli'de...

Görsellere teşekkürlerimle...

Sevmek/Teşekkür

Teşekkür ediyorum çok cici bir görsel olmuş. Ve tabii amin. 

Allah ile arasında sevgi/takva bağı olup, bu bağın zedelenmemesi, kopmaması, bilakis daha da kuvvetlenmesi için çabalayabilenlere ne mutlu...

"Kalbin en güzel ibadeti sevmektir.

Sevmenin en güzel tarifi benzemektir."

Şeyh Şâ'dî-î Şîrazî (K.S)

Her şeyimiz olan Allah'ımız, bizleri sahih imandan/akıldan ve kereminden sonsuza dek mahrum eylemesin. Amin.

Dokunmak 9

Yokluğun,

Yokluğunla gelen 

Mahrumluğum,

Solgun ruhum,

Ağlamaya meyyal durgunluğum,

Koklamadan gün uğurlayışlarım,

Bir rüyaya bile razılığım,

Aynalardan göz kaçırışlarım,

Nefes verirken kahrımı içimde saklayışlarım,

Çöller gibi yanışlarım,

Adını haykırışlarım,

Yoksun diye yaşamaktan kaçışlarım,

Kendime aldırmayışlarım,

Sensizliğe zorla razılığım,

.............

Dokundu..!

Bilmeden oldu

"Bilmeden oldu. 

Aşık oldum. 

Aşık oldukça çiçek açtım,

Çiçek oldum. 

Yeniden doğdukça, 

Çocuk oldum. 

Bilmeden oldu. 

Aşık oldum."demiş şarkı. Dünden beri dilime takıldı.

https://youtu.be/tDLeiQy5Lvs

yama

Hatalarımı tevbelerle yamaya yamaya eskittiğim ömrümden bir gün daha böyle geçti...

Önceki paylaşıma gelmiş!

Tebessümle okudum. 

Nasreddin hoca örneği konuya çok uygun efenim. 

"Ya tutarsa!"bile diyemeyeceğim kadar...

Teşekkürler 

Olmaza maya hâyâller

Olmaza maya hâyâller satarım, alıcısı ben olan...

Toplanıp gittik sevgili

Toplanıp gittik sevgili,

Anılarımızı ceplerimize doldurarak...

Kolay olmadı vedalaşmak...

Yüreğime yüreğini koydum da gittim...

Vedalar acıtsa da bizi,

Biliyorum, gün gelecek yine anılar biriktireceğiz ceplerimizde...

Gece yıldızları toplayacağız gökyüzünden,

Sabah güneşi senin yüzünde doğacak,

Günün en güzel saatlerini seninle yeniden yaşayacağız...

O gün hiç bitmeyecek...

Aşk el Veda

https://youtu.be/fwPJCniYjHA

Yansımalar 19

"Seni ince ince ruhuma işledim, çilekeş bir nakkaş gibi. İğnenin ucundan zerre acı akmıyor, hasretten başka. Ruhumdaki kanaviçem...'' (Rüveyda'ya Mektuplar, sh: 26)

İçimin mahzun coşkusuna zıt mecalsiz parmaklarımdan harfler dükülmüyor. 

Sanki bütün gezegen benim gibi, neşesiz, tadı yok, renklerini, masallarını kaybetmiş ev hapsinde... 

Sanki sokaklar, caddeler boş, şehir firarda, eller yukarılarda şefkat duasında, merhamet ve aşk duasında...

Dünya neyi kaybettiğinin farkında mı?

En kıymetli şeyin sevgi, saygı, sadakat, hoşgörü, anlayış, merhamet dolu bir inanç olduğunda hemfikir olsaydık keşke...

Aşka böyle yürüneceğini en sonunda keşfedebilseydik...

Oysa her yerde gözyaşları, acılarla mırıldanılan dilekler, dualar, ahlar..!

Ruhumdaki kanaviçe

Onunla yastığa baş koyup, rüyalardan onu umup istemek...

Onunla sabaha uyanmak, ilk aklında, kalbinde onu duyumsamak...

Yaşamak hissetmektir.

Hissetmek, neş'esi ve hüznüyle, yaşamın rengini, kokusunu, dokusunu, derinliğini içselleştirmektir...

 

Ferah sabahlara

Umutlar serpilsin gecelerine,

Sevinç veren rüyalar,

Rüyalardan taşan mutluluklar,

Huzura açılan ferah sabahlar...

Hep seninle, senin gönlünce...

Şiir üzerine

Şiirlerde şarkılarda kullanmak için genellikle özel çaba sarf edilen; 

mülteci, 

faili meçhul, 

meczup, 

arafta, 

iltica,

süveyda, 

kâğıt kesiği, 

vuslat, 

firak...vb. gibi şu anda aklıma gelmeyen kelimeleri o kadar çok görüyoruz ki alışkanlık sebebiyle  etki olarak, artık ruhumuza pek geçmediğini düşünmekteyim. 

Şahsen mümkün mertebe kullanmamaya çalışıyorum. Bir dostumuzun tespit ve iltifat olarak dediği "sade duru yalın ve aynı kelimelere samimi duygu ve anlam yüklüyorum." 

Şiiri zenginleştirme çabası da olsa bazen bir kelime için lügâte bakmak durumunda kalınca, şiirin ikliminden kopup, kendimi okul sıralarındaki yıllarımda bulduğum oluyor. Nurullah Genç hocanın şiirlerini örnek olarak zikredebilirim. (Tabii hocadan bir profesör olarak bizim kültürsüzlüğümüzün seviyesine inmesi beklenemez. Onun günlük konuşma dilidir muhtemelen.)

Hayatımda az sayıda insan tanıdım Osmanlıca, Fars ve Arapça (kökenli) kelimelerle çok doğal, zorlanmadan konuşan ve yazan...

Siz siz olun, şiiri zengin kılmak adına, sizin dahi lügâtlerden arayıp bulup monte edildiği çok belli olan bu gereksiz tutumdan uzak durun. 

Murat Mesut 'un da geçmişte öyle bir kaç şiiri vardı. "Yani istersem ben de o çok kimsenin bilmediği kelimelerle şiir yazabilirim" çıkışı! 

Hayatımda nasıl basit sade yaşamayı seviyorsam, şiir dilim de konuştuğum dildir.

Makale şiirden farklı, orada ister istemez kelime haz(i)nesi konuya bağlı olarak değişiklik arz edip genişleyebiliyor.

Biz buna şiir kalp, makale akıl yolu diyelim.

Bu kitap aşka yazıldı...

Şimdiki aklım olsaydı kitabımın ismi böyle olurdu. 

         Bu kitap aşka yazıldı

ya da

         Aşka Mektuplar

Böyle biline...

Dokunmak 8

Bunca mesafelere, 

imkânsızlık ve 

çaresiz çırpınışlara rağmen, 

ben sana dokunamadım diyemem...

Sarılıp öpemedim diyemem...

O hiç tatmadığım kokunu içime çekemedim diyemem...

Mesafeler, şehvet parmaklıklarının ardından sevdiğini sananların şikâyeti olsun...

Biz mesafeleri aşıp da dokunduk birbirimize, yüz kere, bin kere, yüzbin kere...

Rüyaları, hâyâlleri yurt edine edine...

Gözyaşlarının eşliğinde, 

İnleye inleye,

Vallahi çok sevdim diye diye...

Çok sevdik diye diye...

Dokunmak 7

Ruhu teğet geçen dokunuşları dokunuştan sayma! 

İster günlük tokalaşma olsun, ister bayramlık sarılışlar, 

isterse süresi uzun sevişmeler...

Ruhun ruha sarıldığı yerde başlar dokunuşlar...

Gelmeyeceksin

Her kimsen!

Neredeysen?

Adına Rüveyda dedim...

Onca zaman bekledim,

Ömrüme istedim,

Kelimelerce izini sürdüm,

Sen hiç gelmedin...

Sen, 

hiç 

gelmedin..!

Gelmeyecektin!

Gel

me

ye

cek

sin...

Dokunmak 6

Resimlerine bakmak sana dokunmak gibi...

Her defasında yeni hâyâllere dokumak gibi...

Hayır! 

Gibisi fazla! 

Seni yaşamanın farklı bir boyutu bu...

Dokunmak 5

Hayat verecek hayata dokunamayıp, teğet geçip ıskalamak, sufli dokunuşlar sebebiyle koskoca bir aldanış olarak, hayatımızın en kritik anında bir yumru gibi boğazımıza oturmazdan önce, doğru istikamete yönelmek, pişmanlıktan önceki son çıkıştır...

dokunmak 4

Ruhen dokunmak önceliğimiz,

İlk temas, ilk tanışıklık...

Ve son derece önemli.

Lakin bir yere kadar..!

Bir yerden sonra, 

O çıldırtan çaresizlik başkaldırınca,

Ruhun saklı olduğu ülkeye de dokunmak, vazgeçilmez bir mecburiyet...