Önce gökyüzümüzü kaybettik.
Kuşların kanatlarındaki dünyayı da unuttuk...
Önce kalplerimiz betonlaştı, sonra kentlerimiz...
Şehirler, insan gibi insanlar gibi azaldılar birer birer...
Güzel şeyler hatıralarda kaldılar.
Güzel şeyler, güzel ruhlar gibi inzivaya çekildiler...
