Yalancı bahar,
Yaz yağmuru,
Kış güneşi,
Bir görünüp kaybolan
Gökkuşağı bile
Senden,
Bu hikâyeden sahiciydi...
Dedim ya
Belki de hiç yoktun sen,
Ben olmaz bir hâyâle kapıldım
Yok yere...
Bile isteye,
Ölümüne seve seve...
Belki de hiç yoktun sen!
Bir masala inandım,
İnandığımla da yaşadım.
İnanmasam yaşayamazdım...
Kimseler bilmedi seni,
Adına Rüveyda dedim,
Kalbim bildim,
İçimde yaşattım
Öylesine çoktun ki sen,
Bu yüzden,
Belki de hiç yoktun sen...
Sen,
Yoktun hiç
Belki de...
